Ang Pag-ampo sa Matarong nga Tawo
1 Ipaila, OGinoo, nga wala akoy sala
kay matarong man ang akong binuhatan,
ug misalig ako kanimo sa hingpit.
2 Susiha ug sulayi ako, OGinoo.
Usisaha ang akong mga tinguha ug mga hunahuna.
3 Ang gugma mong walay paglubad nag-uban kanako,
ug nagmatinumanon gayod ako kanimo.
4 Dili ako makig-uban sa mga tawong limbongan;
ug dili ako makigsandurot sa mga tigpakaaron-ingnon.
5 Gilikayan ko ang pagpakig-uban sa mga tawong daotan,
ug ang pagpakighugoyhugoy sa mga dili matarong.
6 Nanghunaw ako kay wala akoy sala
ug nagsimba libot sa imong halaran, OGinoo.
7 Nag-awit akog pasalamat
ug gisaysay ko ang tanan mong buhat nga katingalahan.
8 Gihigugma ko, OGinoo,
ang imong puloy-anan,
ang dapit diin anaa ang imong himaya.
9 Ayaw akog laglaga uban sa mga makasasala;
ug ipahilayo ako sa dangatan sa mga mamumuno,
10 sa mga tawo nga kanunay nagbuhat ug daotan
ug andam sa pagdawat ug suborno.
11 Kay sa akong bahin,
gibuhat ko ang matarong;
busa luwasa ug kaluy-i intawon ako.
12 Nagbarog ako layo sa katalagman;
uban sa nagsimba nga katawhan,
daygon ko angGinoo.