Ang Pagsalig sa Ginoo
1 AngGinoomao ang akong dalangpanan;
busa nganong moingon man kamo kanako,
“Lupad ngadto sa kabukiran sama sa usa ka langgam,
2 kay giandam na sa mga daotan ang ilang pana
ug gitaod na nila ang udyong
aron ipana sa mga maayong tawo diha sa ngitngit.
3 Unsa may mahimo sa mga maayong tawo
kon mapukan na ang tanan?”
4 AngGinooanaa sa iyang balaang templo;
atua sa langit ang iyang trono.
Makita niya ang tanang tawo,
ug nasayod siya sa ilang binuhatan.
5 Sulayan saGinooang mga matarong ug ang mga daotan,
ug kasilagan niya ang gustog kasamok.
6 Paulanan niyag baga ug asupre ang mga daotan,
ug silotan niya sila sa makapaso nga hangin.
7 Matarong angGinoo;
malipay siya sa mga buhat nga matarong;
ug ang nagbuhat niini magpabilin diha sa iyang presensya.