Category: Ecclesiastes

Ang Buhaton sa Tawong Maalamon

1 Ipamatigayon ang imong salapi

ngadto sa gawas aron makaganansiya ka.

2 Ipamatigayon kini sa daghang dapit

kay dili mo man matagna

ang daotan nga mahitabo kanimo dinhi niining kalibotana.

3 Moulan kon baga na kaayo ang dag-om.

Asa gani matumba ang kahoy

adto kini magpabilin.

4 Paaboton mo gani ang hustong panahon,

dili ka gayod makapugas ug wala kay maani.

5 Ang Dios maoy nagbuhat sa tanang butang,

ug dili mo matugkad ang gibuhat niya,

sama nga dili mo matugkad ang pagturok sa kinabuhi

sulod sa tagoangkan sa usa ka babaye.

6 Pananom sa buntag ug sa hapon,

kay dili mo man masiguro hain sa imong gipugas ang motubo—

kini ba o kana o sila bang tanan.

7 Maayo ang pagpahimulos sa kahayag sa adlaw.

8 Pasalamati ang Dios

sa matag tuig sa imong kinabuhi.

Bisag unsa kataas ang imong kinabuhi,

timan-i nga mas taas ang panahon nga adto ka sa lubnganan

ug wala ka didtoy mapaabot.

Tambag alang sa mga Batan-on

9 Mga batan-on,

pahimusli ang inyong pagkabatan-on.

Paglipay samtang batan-on pa kamo.

Buhata ang gusto ninyo,

ug hinaot nga maangkon ninyo ang inyong gipangandoy.

Apan timan-i nga hukman kamo sa Dios sa inyong pagabuhaton.

10 Ayaw itugot ang bisag unsa nga makapaguol o makasamad sa inyong balatian,

kay dili kamo magpabiling batan-on sa dugayng panahon.

1 Busa hinumdomi ang imong Magbubuhat

samtang batan-on pa ikaw,

sa dili pa moabot ang makasubo nga mga adlaw ug katuigan nga moingon ka,

“Dili ako malipayon sa akong kinabuhi.”

2 Niana unyang panahona hanap na alang kanimo

ang kahayag sa adlaw, sa bulan, ug sa mga bituon,

ug kanunay lamang magdag-om bisan human sa ulan.

3 Niadtong panahona ang mga bukton

nga nanalipod kanimo mangurog na,

ug ang mga tiil mo nga karon lig-on pa,

kabsan nag umoy.

Diyutay na lang usab ang ngipon nga iusap mo sa imong kan-on,

ug mahanap na kaayo ang imong panan-aw.

4 Mabungol ka na

ug lugos ka na gani makadungog sa hinagilis sa galingan

ug sa gitugtog nga honi,

apan momata ka bisan sa awit lamang sa langgam.

5 Mahadlok ka na sa mga habog nga dapit,

ug peligro na alang kanimo ang paglakawlakaw.

Puti na ang imong buhok,

maglisod ka na sa pagsuroysuroy

ug mahanaw ang tanan mong pangandoy.

Mouli kita ngadto sa puloy-anan tang dayon,

ug may magbakho unya diha sa kadalanan.

6 Mabugto ang platang kadena,

mahulog ug mabuak ang bulawang lamparahan;

mabugto ang higot sa timba sa atabay

ug madugmok ang tibod nga sudlanag tubig.

7 Unya mopauli sa abog ang atong lawas,

ug ang atong espiritu mopauli sa Dios nga maoy naghatag niini kanato.

8 Wala gayoy kapuslanan ang tanan, matod sa maalam.

Ang tanan walay kapuslanan.

Panapos

9 Apan kay maalamon man ang maalam,

nagpadayon siya sa pagpanudlo sa katawhan sa iyang nahibaloan.

Gitun-an niya ang mga panultihon,

ug gisuta niya kon matuod ba kini.

10 Ang maalam nangitag pulong nga makalipay,

ug tinuod ang iyang gisulat.

11 Ang mga pulong sa mga maalamon

sama sa talinis nga sungkod nga gigamit sa mga magbalantay

aron paggiya sa mga karnero,

ug ang tinigom nga mga panultihon

malungtaron sama sa lansang nga maayong pagkataop.

Gihatag kini sa Dios nga maoy Magbalantay kanatong tanan.

12 Anak, ania pay angay mong matngonan:

ang pagpanulat ug mga libro walay undang,

ug makaluya kanimo ang pagpalabig tuon.

13 Human niining tanan,

usa na lang ka butang ang angay kong isulti:

Tahora ug kahadloki ang Dios

ug tumana ang iyang mga sugo.

Alang kini sa tanang tawo.

14 Hukman sa Dios ang tanan tang buhat,

bisan ang atong gibuhat sa tago,

maayo man kini o daotan.