Category: Nahum

1 Maokini ang gipamulong bahin sa Ninibe sumala sa panan-awon nga nakita ni Nahum nga taga-Elcos.

Nasuko ang Ginoo sa Ninibe

2 AngGinoonga Dios igihan ug tigpanimalos;

panimaslan niya ang iyang mga kaaway.

3 Dili dali masuko angGinoo,

apan gamhanan siya kaayo

ug kastigohon gayod niya ang mga malapason.

Moagi siya tadlas sa alimpulos ug sa bagyo,

ug ang panganod mao ang abog sa iyang mga tiil.

4 Badlongon niya ang dagat ug pahubson kini,

ingon man ang tanang kasubaan;

mahanaw ang kabantog sa Basan ug sa Carmel

ug mawagtang ang katahom sa Lebanon.

5 Sa iyang atubangan, matay-og ang kabukiran

ug matunaw ang kabungtoran;

mokurog ang yuta ingon man ang kalibotan,

ug ang tanan nga nagpuyo niini.

6 Kinsay makaharong sa iyang kasuko

ug makaantos sa iyang kapungot?

Gibubo niya ang iyang kaligutgot sama sa kalayo,

ug gipamulpog niya ang mga bato.

7 AngGinoomaayo,

dalangpanan siya panahon sa kalisdanan,

ug amomahon niya kadtong modangop kaniya.

8 Apan sama sa lunop puohon niya ang iyang mga kaaway,

ug gukdon niya sila ngadto sa kangitngitan.

9 Unsay inyong gilaraw batok saGinoo?

Puohon kamo niya;

dili kinahanglan nga kaduhaon niya pagpanimalos ang iyang mga kaaway.

10 Sama sa mga sampinit ug sa uga nga dagami,

ut-oton sa kalayo kamong mga palahubog.

11 Dili ba gikan man kanimo, Ninibe,

ang tawo nga naglaraw ug daotan batok saGinoo?

12 Mao kini ang giingon saGinoongadto sa iyang katawhan,

“Bisag gamhanan ug daghan ang mga taga-Asiria,

pamatyon ko sila ug puohon.

Bisag gikastigo ko kamo kaniadto

dili ko na kamo kastigohon.

13 Ug karon tangtangan ko kamo sa yugo sa inyong kaaway,

ug bugtoon ko ang inyong mga gapos.”

14 Naghatag ug sugo angGinoobahin sa taga-Asiria:

“Dili kamo makabaton ug mga kaliwat nga maoy mopadayon sa inyong ngalan;

dugmokon ko ang kinulit ug hinulma nga mga larawan diha sa templo sa inyong mga diosdios.

Akoy mohimo sa inyong lubnganan

kay daotan man kamo.”

15 Tan-awa,may usa ka mensahero nga nagsingabot latas sa kabungtoran

nga nagdala sa maayong balita ug nagsangyaw sa kalinaw!

Himoa ang imong mga kasaulogan, O Juda,

ug tumana ang imong mga panaad,

kay hapit na gayod mosulong kanimo ang mga daotan

ug mapuo sila sa hingpit.

Ang Pagkapukan sa Ninibe

1 Ninibe, gisulong ka na!

Miabot na ang gahom nga molumpag kanimo.

Andama ang imong mga panalipod.

Bantayi ang dalan!

Pangandam alang sa gubat!

(

2 AngGinoomopahiuli sa pagkahalangdon sa Israel sa wala pa siya lumpaga.)

3 Pula ang taming sa mga sundalo nga misulong kanimo,

ug pula usab ang ilang gibisti.

Nagpangidlap sama sa kalayo ang ilang mga karwahi,

ug nagpanikad na ang ilang mga kabayo.

4 Misutoy ang mga karwahi diha sa kadalanan,

nagbalikbalik kini latas sa mga plasa;

nagpangidlap sila sama sa mga sulo,

ug mikilab sama sa kilat.

5 Gipatawag ang mga opisyal

ug nadagma sila sa pagdinali.

Midasdas sa paril ang mga misulong

ug giandam nila ang ilang salipod.

6 Naabli ang pultahan sa daplin sa mga suba;

nagkaguliyang ang palasyo.

7 Gihuboan ang rayna ug gibihag,

ang mga dama niya nagdanguyngoy,

nag-agulo sama sa mga salampati

ug nagpamukpok sa ilang mga dughan.

8 Ang Ninibe sama sa linaw kansang tubig mibuhagay;

misinggit sila, “Hunong! Hunong!”

apan wala gayoy nanumbaling.

9 Kuhaa ang plata ingon man ang bulawan!

Labihan kadaghan ang bahandi niining siyudara.

10 Nagun-ob ug nagmingaw ang Ninibe.

Gipanguyapan sila ug nangurog ang mga tuhod;

nawad-an silag umoy ug nangluspad.

11 Hain na man ang siyudad nga daw lungib sa mga liyon,

ang puy-anan sa mga batan-ong liyon,

diin adto dad-a sa liyon ang iyang mga tinukob,

ug diin walay motugaw sa iyang mga itoy?

12 Ang liyon mowataswatas sa iyang tinukob alang sa iyang mga itoy,

ug moluok sa tukbonon alang sa mga bayeng liyon,

pun-on niyag dinakpan ang iyang mga langub;

pun-on niyag karne nga giwataswatas ang iyang mga lungib.

13 “Makigbatok ako kanimo!” nag-ingon angGinoonga Labing Gamhanan. “Sunogon ko ang imong mga karwahi ug pamatyon sa espada ang imong mga itoy nga liyon. Wagtangon ko sa yuta ang imong tukbonon ug dili na gayod madunggan ang tingog sa imong mga mensahero.”

1 Alaot ang siyudad diin naghitak ang pinatyanay,

napuno sa mga bakak ug mga tinulis

ug walay hunong ang pagpangawat!

2 Pamati sa nagpitipiti nga latigo,

sa kabanha sa mga ligid,

sa nagdagan nga mga kabayo,

ug sa nag-untol-untol nga mga karwahi!

3 Misulong na ang mga sundalong nagkabayo;

nagpangidlap ang espada ug nagsinawsinaw ang bangkaw,

ug daghan ang nangamatay.

Nagtipun-og ang mga patayng lawas ug dili kini maihap;

nangapandol sila sa mga patayng lawas!

4 Ug nahitabo kini tungod sa pagkamahilawason sa Ninibe;

matahom siya ug mabihagon,

ug nag-anginsa mga nasod pinaagi sa iyang pagkaigat ug pagkabigaon.

5 AngGinoonga Labing Gamhanan nag-ingon,

“Makigbatok ako kanimo, Ninibe.

Huboan ko ikaw,

ug ipakita ko sa kanasoran ang imong pagkahubo,

ug sa mga gingharian ang imong pagkamakauulaw.

6 Labayon ko ikawg hugaw ug dumtan ko ikaw,

ug himoong talan-awon sa katawhan.

7 Ug ang tanan nga motan-aw kanimo molikay ug moingon,

‘Nagun-ob ang Ninibe;

kinsay mohilak alang kaniya?

Kinsay molipay kaniya?’”

8 Mas maayo pa ba ikaw kay sa Tebes,

ang ulohang siyudad sa Ehipto nga nahimutang duol sa Nilo?

Gilibotan siyag suba nga maoy iyang panalipod ug iyang kota.

9 Ang Etiopia ug Ehipto maoy iyang gisaligan.

Walay kinutoban ang iyang gahom.

Ang Put ug ang mga taga-Libia iyang mga kaabin.

10 Apan nabihag ang katawhan sa Tebes ug naulipon;

ang iyang gagmayng kabataan gipangwataswatas diha sa mga likoanan sa dalan;

giripahan ang tinamod niyang mga tawo

ug gigapos ug kadena ang bantogan niyang mga tawo.

11 Mahubog ka usab ug malipong;

mangita kag katagoan gikan sa imong kaaway.

12 Ang tanan mong kota mahisama sa mga kahoyng igera nga mao pa kahinogig bunga.

Kon uyogon kini,

mangatagak ang bunga niini ngadto sa baba sa mokaon niini.

13 Daw mga babaye ang imong mga sundalo,

ug walay makapanalipod sa imong nasod batok sa imong mga kaaway;

lamyon sa kalayo ang imong mga trangka.

14 Pagkalos ug tubig ug lig-ona ang imong kota

agig pangandam sa dihang palibutan ka sa imong kaaway.

Lakaw ngadto sa yuta nga kulonon,

ug tunobtunobi kini ug paghulma ug tisa.

15 Bisan pa niining tanan, lamyon ka gihapon sa kalayo,

ug patyon pinaagi sa espada.

Mout-ot kini kanimo sama sa dulon.

Sanay kamo sama sa dulon,

pagdaghan sama sa apan-apan!

16 Gidugangan mo ang imong mga negosyante;

mas daghan pa sila kay sa mga bituon sa kalangitan.

Apan sila nangahanaw na,

sama sa mga dulon nga nanglupad.

17 Ang imong mga kadagkoan sama sa mga apan-apan.

Ang imong mga magtutudlo sa balaod,

sama sa panon sa dulon nga mibatog sa mga koral usa niana ka adlaw nga mabugnaw.

Apan pagsidlak sa adlaw nanglupad sila

ug walay nasayod kon hain na sila.

18 Nangamatay ang imong kadagkoan, O hari sa Asiria,

ug dili na mobangon hangtod sa hangtod.

Nagkatibulaag ang imong katawhan sa kabukiran,

ug walay makatigom kanila.

19 Walay nakahupay sa imong kasakitan,

ug dili na maayo ang imong samad.

Ang tanan nga nakabalita bahin kanimo namakpak sa ilang mga kamot,

kay wala man moabot kanila ang makalilisang nga kadaot nga miabot kanimo.